Moederdag

Er wordt wekenlang vrolijk mee geadverteerd

Zondag is het Moederdag

Maar even zo vaak wordt het hoofd afgekeerd

En hangt er geen feestelijke vlag

Geen ontbijt dat op bed wordt gebracht

Geen doos Merci met een smile aan de deur

Geen kaart waarmee er aan je wordt gedacht

Moederdag is soms een dag zonder kleur

‘Moeder’ is zo een beladen woord

Het woord ‘moe’ wordt er prominent in geschreven

Soms word je inderdaad lichtelijk gestoord

Door de aanwezigheid van je moe in je leven

Of is zij al overleden en mis je haar zo

Had je nog veel willen zeggen

Of geef je haar het liefste aan een ander cadeau

En geef je het op om jouw leven uit te leggen

Zoveel vrouwen, zoveel moeders

Soms zijn we het zelf, maar we hadden er altijd één

Zoveel lieverds en zoveel loeders

Maar hebben we niet stiekem heel veel gemeen

Met de vrouw die ons ter wereld bracht

En die vanuit haar eigen opvoeding opereerde

Die misschien niets kent van ‘emotie’ en ‘zacht’

Omdat zij het zelf van haar moeder nooit leerde

Zoals wij willen dat onze ma ons accepteert

Zo staan wij toe haar te laten zijn wie zij is

Zo hebben we het ook onze kinderen geleerd

Je kunt niet krijgen wat er niet is

En is het er wél, toon je dankbaarheid

Met een fijn moment in de zon

Op een dag ben je je moeder kwijt

Geniet van het zijn bij je bron

©Nannet van der Ham